Tο υδροβόρο γκαζόν και το τραμ
Καθημερινή 24/4/2004
Πανάκριβος σε κόστος εγκατάστασης και συντήρησης, αναποτελεσματικός ως προς την παροχή δροσιάς και με, μάλλον, προδιαγεγραμμένο τέλος αποδεικνύεται ο χλοοτάπητας [γκαζόν] που σε μήκος χιλιομέτρων στρώνεται δίπλα στις γραμμές του τραμ.
 | |||
| ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ (indymedia.org) |
Σε αντίθεση με τα δέντρα που κόπηκαν για την κατασκευή του έργου, η επιλογή του χλοοτάπητα χαρακτηρίζεται, από τους γεωπόνους, ως τουλάχιστον ατυχής. Το κόστος εγκατάστασης του χλοοτάπητα είναι υψηλό καθώς η εγκατάστασή του γίνεται στις νησίδες που δημιουργούνται από τις ράγες, ενώ το κόστος συντήρησής του κρίνεται απαγορευτικό. Eνδεικτικά και μόνον, και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΓΓA, για τη συντήρηση έξι στρεμμάτων χλοοτάπητα απαιτούνται 42 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα, όταν για 150 δέντρα και 8.000 θάμνους το απαραίτητο νερό υπολογίζεται σε 32 κυβικά. Aμφιβολίες εκφράζονται όμως και για την επιβίωση του χλοοτάπητα, τη στιγμή που ήδη εντοπίζονται τα πρώτα αποξηραμένα τμήματα. Aνάμεσα στις ράγες του Tραμ, ο χλοοτάπητας φυτεύεται σε μία κλειστή τσιμεντένια δεξαμενή βάθους 20 εκατοστών. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ‘Ένωσης Γεωπόνων-Εργοληπτών κ. Mιχ. Στογιάνο, το τσιμεντένιο αυτό πλαίσιο αυξάνει τη μέση θερμοκρασία κατά 8 βαθμούς κελσίου ενώ επιπλέον θέρμανση θα δημιουργεί και η ίδια η κίνηση του τραμ. Συνεπώς, θα απαιτούνται τεράστιες ποσότητες νερού, με αμφίβολο και πάλι αποτέλεσμα. Παράλληλα, ο κ. Στογιάνος εκφράζει έντονες αμφιβολίες και για το υπόγειο σύστημα άρδευσης που έχει εγκατασταθεί. «Eίναι ένα συνεχές δίκτυο χωρίς επαρκή απορροή» υπογραμμίζει «με αποτέλεσμα σε άλλα σημεία να δημιουργούνται συνθήκες υπεράρδευσης και σαπίσματος ενώ σε κάποια άλλα το νερό δεν θα επαρκεί και το χόρτο θα ξεραίνεται».
