Ως εδώ και τέρμα! ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,

ΙΝΚΑ ΔΤ 510 07.05.14

Συμπεράσματα από έρευνα του ΙΝΚΑ για τις  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ  και

το αποτέλεσμά τους στην ΒΙΟΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του πολίτη-καταναλωτή.

Ως εδώ και τέρμα!

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΤΗ ΒΙΟΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ.

Με βάση το υλικό που έχει συλλεχθεί από τους νομικούς και τεχνικούς συνεργάτες του, το ΙΝΚΑ απευθύνει τα συμπεράσματά του προς όλους τους πολίτες, τις πολιτικές παρατάξεις και κάθε αρμόδιο φορέα ή αρχή. Αυτό γίνεται για να συνειδητοποιήσει ο πολίτης-καταναλωτής την πραγματικότητα στην οποία σιγά-σιγά εγκλωβίζεται και να αντιδράσει χρησιμοποιώντας απλή λογική και όλα τα «όπλα» που του προσφέρουν το δημοκρατικό πολίτευμα, η ελληνική και η διεθνής νομοθεσία. Το ΙΝΚΑ θα είναι αρωγός σε κάθε τέτοια προσπάθεια.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΖΟΦΕΡΗ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΑΦΕΙ!

Οι πολιτικές αποφάσεις που έχουν ακολουθηθεί τα τελευταία 5 χρόνια (και όχι μόνο) και που έχουν να κάνουν κυρίως και αποκλειστικά με μια πολιτική οικονομικής και «κοινωνικής επαναδιαμόρφωσης» και «αναδιανομής πλούτου», έχουν περάσει πλέον το κρίσιμο σημείο, όπου απλώς απαιτείτο από τους πολίτες μια συμπεριφορά ρύθμισης των ολοένα αυξανόμενων δήθεν υποχρεώσεών τους. Πλέον ακόμη και κάθε μεμονωμένη απόφαση, ξεχωριστά και διακριτά, προκαλεί στοχευμένες, τεράστιες και καταστροφικές ποιοτικές αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο ολόκληρου του πληθυσμού της Ελλάδας:

ü Καταργούνται τα Δημοκρατικά-Κοινωνικά Δικαιώματα, σε σημείο πια που δημιουργούνται συνειρμοί με την Χούντα (1967-1973).

ü Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού χάνει την βιοτική του αξιοπρέπεια και οδηγείται στην εξαθλίωση, την απόγνωση και την διάλυση της προσωπικότητάς του.

ü Καταργείται η ποικιλώνυμη Αρχή της Ισότητας στα πλαίσια της ΕΕ:

ü Χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία διατηρούν ακέραια τα Δημοκρατικά-Κοινωνικά Δικαιώματα και απολαμβάνουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής, σε αντίθεση με την Ελλάδα.

Κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και εξαθλίωση των πολιτών καταναλωτών.

Οι Έλληνες διανύουν ήδη μια περίοδο 2+5 χρόνων με την οικονομία σε ύφεση και με ολοένα το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων που συνθέτουν την οικονομία και την κοινωνία να καταστρέφεται, ή να χάνεται οριστικά. Στοιχεία όπως μισθοί, συντάξεις, ταμεία, ασφάλιση απαξιώνονται, εργασιακές και προνοιακές κατακτήσεις αναιρούνται και απομειώνονται, και παραγωγικές δυνάμεις (η πραγματική οικονομία) εξασθενούν και οδηγούνται, με «περίεργη» στοχευόμενη μεθοδικότητα, στην αφάνεια και την καταστροφή.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται συστηματικά, μέσω της απαξίωσης του εργατικού και ασφαλιστικού δικαίου και της συνεχούς και χαώδους νομοθέτησης μέτρων λιτότητας, υπέρμετρης φορολόγησης και πλημμυρίδας κανονιστικών εγκυκλίων, στις οποίες καλείται ο φτωχοποιημένος Έλληνας να ανταποκριθεί, επί ποινή φυλάκισης. Ο ρόλος του κράτους συρρικνώνεται στην συλλογή των φόρων και στην «τήρηση της τάξης». Σημειωτέον ότι ο γ.γ. δημοσίων εσόδων, αυτός ακριβώς που εκδίδει το γαϊτανάκι των αλλοπρόσαλλων και απάνθρωπων εισπρακτικών εγκυκλίων, με νόμο αμείβεται επί πλέον (bonus), αν ξεπεράσει τους εισπρακτικούς στόχους στην πλάτη των φορολογουμένων, όπως ακριβώς ο τελώνης στην Καινή Διαθήκη, που παραμόνευε τον Απόστολο Πέτρο να του πάρει την ψαριά!

Οι παραινέσεις της μορφής «πούλα την (έτσι κι αλλιώς απαξιωμένη) περιουσία σου για να πληρώσεις τους φόρους σου» ακούγονται ολοένα πιο συχνά και επίμονα από επίσημα χείλη και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, και κρύβουν υστεροβουλία και ιδιοτέλεια. Το δε λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα», προέρχεται καθ΄ολοκληρίαν από το φορολογικό γδάρσιμο των πολιτών, με στάση πληρωμών των οφειλών του Δημοσίου, «δημιουργική λογιστική» και περιορισμό του κράτους όσον αφορά τις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Το επόμενο έτος, με βάση τα μνημόνια, ζητείται υπερδιπλάσιο «πρωτογενές πλεόνασμα», και αυτό θα «δημιουργηθεί» πάλι με υπερδιπλάσιο γδάρσιμο των πολιτών.

Κατάσχεση μικρομεσαίας περιουσίας.

Η υποβάθμιση της Δημοκρατίας, με συνταγματικές και θεσμικές εκτροπές, ανοίγει το δρόμο στο ξεπούλημα των μεγάλων ιδιοκτησιών γης και ακινήτων (κυρίως του κράτους και των κρατικών οργανισμών) στην αγορά με εξευτελιστικούς όρους. Παράλληλα η έναρξη πλειστηριασμών, εκτός από την κατάρρευση των τιμών κτιρίων και γης, οδηγεί σε συγκεντροποίηση και αναδιανομή της μικρομεσαίας περιουσίας προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων. Αυτό υποστηρίζεται αποτελεσματικά και με την αύξηση του «ενιαίου φόρου» ακινήτων καθώς και του φόρου «υπεραξίας», φόρους που θα πληρώνουν οι άνθρωποι που θα τους παίρνουν την περιουσία τους. Αντίθετα προβλέπεται μεγάλη μείωση του φόρου μεταβίβασης, προς όφελος εκείνων στα χέρια των οποίων θα καταλήγουν οι αρπαγμένες περιουσίες. Δηλαδή και θα σου παίρνουν το σπίτι, ή το χωράφι, και θα τους πληρώνεις κι΄από πάνω. Αυτοί οι στοχευμένοι πολιτικοί σχεδιασμοί τσακίζουν τον άνθρωπο, τσακίζουν την οικογένεια, τσακίζουν τον επαγγελματία, τον μισθωτό, τον συνταξιούχο, τσακίζουν την Ελλάδα.

Αν και δεν έχει μεσολαβήσει ευθεία κατάλυση του Συντάγματος, οι αντισυνταγματικές εκτροπές είναι συνεχείς και έχουν να κάνουν με την ισοπέδωση κοινωνικών δικαιωμάτων στην εργασία, την ασφάλιση, την υγεία, την κατοχή και διατήρηση περιουσίας, την φορολογία (σε άτομα που στερούνται φοροδοτικής ικανότητας), τον αποκλεισμό των νέων από την δημιουργία οικογένειας, την εξάρθρωση και καταβαράθρωση του εργατικού δικαίου, την κατά -παράβαση του Συντάγματος- ανάθεση σε ΝΠΙΔ και επιχειρήσεις (όπως ΔΕΗ και τράπεζες) είσπραξη και κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων και καταθέσεων, την παράβλεψη του Διεθνούς Δικαίου και συνταγματικών αρχών, όπως η Αρχή της Αναλογικότητας. Όλα υιοθετούνται με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ή και με άλλες αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις.

«Κάποιοι» όμως ούτε φόρους πληρώνουν ούτε λόγο δίνουν…

Γενικότερα η μικρομεσαία προσωπική περιουσία τελεί υπό διωγμό. Δεν είναι σπάνια η φυλάκιση πολιτών για υποτυπώδη χρέη και η επιβολή παράλογων προστίμων για μικροπαραβάσεις, ενω δυσανάλογα μεγάλα χρέη και παραβάσεις συγχωρούνται και διευκολύνονται σε μεγάλους οικονομικούς παράγοντες, ΜΜΕ και μεγάλες διεθνείς επιχειρήσεις. Με τροπολογία που αφορά (και που ουσιαστικά νομιμοποιεί) τις τριγωνικές συναλλαγές μέσω offshore εταιρειών χαρίζονται αναδρομικά πρόστιμα και διαγράφονται βεβαιωμένες οφειλές εκατομμυρίων, σε «ιδιώτες» και σε διαπλεκόμενες επιχειρήσεις ενώ, ακόμα χειρότερα, νομοθετείται η φορολογική ασυλία μεγαλοεπιχειρηματιών για συναλλαγές μέσω offshore εταιρειών!

Ασυλία και επιβράβευση διαπλεκόμενων συνεργατών!

Τα «νομοθετήματα» που αίρουν τις ποινικές ευθύνες από πολιτικούς, τραπεζίτες, συμβούλους των ανωτέρω καθώς και πρόσφατα σε όσους εκτελούν συμβάσεις «έργων» ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη. Με πολυνομοσχέδια η μίζα υποβαθμίζεται από κακούργημα σε πλημμέλημα και επομένως θα υπόκειται σε πενταετή παραγραφή ανεξαρτήτως ποσού. Να μην ξεχνάμε πως πέντε τράπεζες το διάστημα 2007-09, παραμονές της ελληνικής κατάρρευσης, λεηλατούσαν τα χρήματα των καταθετών διοχετεύοντάς τα στους διοικούντες και μεγαλομετόχους ή και σε φίλους επιχειρηματίες μέσω θαλασσοδανείων και άλλων μεταβιβάσεων, και από εκεί σε προσωπικούς λογαριασμούς υπεράκτιων «παραδείσων». Διατραπεζικές συναλλαγές και σταθερή διαπλοκή και υποστήριξη από εξαγορασμένα, ή φιλικά ΜΜΕ, και συνένοχους πολιτικούς βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Όλα αυτά δεν είναι συνομωσιολογία αλλά περιγράφονται στην Βουλή των Ελλήνων από τον επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος.

Ο Έλληνας...υπο-πολίτης της ΕΕ.

Και ενώ η λεγόμενη Ευρώπη εξακολουθεί να υπερασπίζεται όλα τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα για τους πολίτες της, από την Ελλάδα απαιτείται και μεθοδεύεται η κατάργησή τους. Η εκτεταμένη, επίμονη και μόνιμη πλέον φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, αφού έχει αφήσει μια ολόκληρη γενιά μακριά από το δικαίωμα στην εργασία και την ευημερία, κληροδοτείται και στις επόμενες γενεές. Αφήνει τον χαρακτήρα του «έκτακτου και προσωρινού» και παγιώνεται σαν η νέα πραγματικότητα με την οποία από εδώ και στο εξής ο Έλληνας οφείλει να ζήσει!

ΑΥΤΗ Η ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ!

Οι παραπάνω θεσμικές και συνταγματικές εκτροπές, που σε άλλους καιρούς θα επιτυγχάνονταν αποκλειστικά και μόνο με στρατιωτική βία, εδώ επιβάλλονται με αυτήν ακριβώς την οικονομική κατοχή που θεμελιώνεται με συνεχείς «δανεισμούς» (πρακτικά με σκέτες λογιστικές εγγραφές) και μνημόνια που αυξάνουν το «χρέος» και επιβάλλονται με την βία της συστηματικής εξασθένησης των μηχανισμών της Δημοκρατίας, αλλά και της εξαθλίωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.

Το να απαιτείς από τον φτωχό λιτότητα δεν είναι «κρίση», είναι κατοχή.

Τρόποι και μέθοδοι εξαθλίωσης.

Επιδιώκεται εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου με :

·        το χάρισμα της γης και του υπεδάφους στις Σκουριές Χαλκιδικής με πενιχρό αντίτιμο για το κράτος, που ακόμη και μόνο μια ήπια τουριστική εκμετάλλευση θα κάλυπτε, με κίνδυνο μη αναστρέψιμης βλάβης για το περιβάλλον που ήδη άρχισε στο νερό της περιοχής. Θα επιταθεί άμεσα με την «νέα τροπολογία Καλαφάτη» για τα ρέματα που θα επιτρέψει στην «Ελληνικός Χρυσός» να παρακάμψει την υποχρέωση οριοθέτησης ρεμάτων βασικών πηγών υδροδότησης της Β.Α. Χαλκιδικής, προκειμένου να τα μετατρέψει σε χώρους απόθεσης τοξικών αποβλήτων,

·        την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στην θάλασσά μας, εργασία «εποπτευόμενη» από οργανισμούς που επιτρέπουν την απόρριψη απεμπλουτισμένου ουρανίου σε κατοικημένες περιοχές. Κανένα άλλο κράτος, παρά μόνο οι «κυβερνώντες» μας, δεν συμφώνησε σε κάτι τέτοιο,

·        την κεκαλυμμένη είσοδο των μεταλλαγμένων στην ΕΕ και στην Ελλάδα με απρόβλεπτες συνέπειες για τις καλλιέργειες, την βιοποικιλότητα, τους σπόρους, τα αγροτικά προϊόντα, τη δημόσια υγεία και ανοίγοντας κερκόπορτα σε φαρμακευτικές και χημικές εταιρείες να καθορίζουν την διατροφική επάρκεια της χώρας,  κάτι που επιτείνεται και με την σταδιακή και επιδιωκόμενη διάλυση της Τράπεζας Διατήρησης της Ελληνικής Βιοποικιλότητας (Κιβωτός Σπόρων),

·        την «ιδιωτικοποίηση» του νερού, με υποβάθμιση της ποιότητας, με συγκεκριμένες και ύποπτες πολιτικές ελέγχου (διάθεσης ή μείωσης) της ποσότητας και αύξηση της τιμής, όπως έχει γίνει σε όσες χώρες έχει «ιδιωτικοποιηθεί»,

·        με στροφή του φτωχοποιημένου καταναλωτή σε ληγμένα προϊόντα αμφιβόλου διατροφικής αξίας, για να ξεφορτώνονται και να πουλούν τα σαπάκια τους,

·        με νόθευση του γιαουρτιού με σκόνη γάλατος και του ελαιόλαδου με σπορέλαια, υποβαθμίζοντας την διατροφική τους αξία αλλά και υποτιμώντας παραδοσιακά Ελληνικά προϊόντα μεγάλης αξίας,

·        με πολιτικές παστερίωσης και διάθεσης του φρέσκου γάλατος που βάζουν σε κίνδυνο την ντόπια παραγωγή γάλατος και λοιπών κτηνοτροφικών προϊόντων, αλλά και ολόκληρη αλυσίδα παραγωγών που έχουν σχέση με τις ανωτέρω (ζωοτροφές, συσκευασίες κ.λπ.), και με τελικό στόχο την καταστροφή των Ελληνικών παραγωγών και την διατροφική εξάρτηση της Ελλάδας από εισαγωγές,

·        εκθέτοντας τα προσωπικά οικονομικά και ιατρικά προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων καταναλωτών - πολιτών σε «ιδιωτικά» συμφέροντα, δημιουργώντας εκτεταμένο Ηλεκτρονικό Φακέλωμα, ακυρώνοντας τους Κώδικες Επαγγελματικής Δεοντολογίας,  αριθμοποιώντας  τον πολίτη ! Καταργούν ακόμη και αυτήν την αυτοδιάθεση του ανθρώπινου σώματος (μας κάνουν αυθαίρετα και υποχρεωτικά όλους δότες οργάνων) με αμφιλεγόμενους νόμους με το πρόσχημα ενός απροσδιόριστου «εγκεφαλικού θανάτου» που δεν είναι θάνατος, αλλά κώμα που μπορεί να αναστραφεί. Πεδίον λαμπρόν για μελλοντική «ιδιωτικοποίηση» της διαχείρισης και διάθεσης μοσχευμάτων και οργάνων (Οργουελικό σενάριο),

·        με ξεπούλημα ιδιαίτερων περιοχών, ακινήτων (Ελληνικό, Αναφιώτικα, Προσφυγικά Αλεξάνδρας, Βουλιαγμένη, μονής Τοπλού, κ.λπ.), και κατάργηση ή ξεπούλημα χρήσιμων και κερδοφόρων Οργανισμών (ΟΠΑΠ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο), αντί εκείνων που προέκυψαν από κομματικές δραστηριότητες (Ίδρυμα Σημίτη, κάποιες «ΜΚΟ»…),

·        με αλλοπρόσαλλη ενδοτική πολιτική για τον ορυκτό πλούτο και ειδικά τους υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο, αέριο, αγωγοί) και αντικρουόμενες ενημερώσεις από την μεριά της κυβέρνησης που δημιουργούν συνειρμούς παρασκηνίου και υποψίες ότι τυχόν ενεργειακό εύρημα δεν θα πάει υπέρ της ανασυγκρότησης της χώρας, αλλά υπέρ «χρέους»,

·        εκχωρώντας την παιδεία, τον πολιτισμό, την υγεία, και φυσικά το περιβάλλον, σε «ιδιώτες» που απαιτούν και κερδίζουν το προνόμιο να «επενδύουν» χωρίς ρίσκο, αφού ο Ελληνικός Λαός από το Καστελόριζο μέχρι τη Θράκη και την φτωχότερη περιοχή της Ηπείρου, πληρώνει τα σπασμένα, μέχρι και υποθετικές επισφάλειες (τράπεζες, εργολάβοι, τραμ, δρόμοι, διόδια, καθυστερήσεις συμβάσεων, έλλειψη σαφούς νομοθεσίας),

·        με την συκοφαντική επίθεση στον Ελληνικό Λαό, κατηγορώντας τον σαν «διεφθαρμένο, τεμπέλη, ρατσιστή, συν-ένοχο», για να μετριάσουν την αυτοεκτίμησή του και έτσι και τις αντιδράσεις του και να μην αισθάνεται ικανός και άξιος να ανακτήσει την κλεμμένη ζωή του,

·        ...

Απόκρυψη της αλήθειας, παραποιηση της πραγματικότητας

και αλλοίωση της σημασίας των λέξεων.

Το πρόβλημα πλέον δεν είναι η διαφθορά ή η διάβρωση κάποιων θεσμών, αλλά η πλήρης νομή του κράτους από μια ακραία οικονομική υπερεθνική ολιγαρχία (διεθνή διατραπεζική μαφία και πολυεθνικές) και εγχώριους εργολάβους, με τρόπο φαινομενικά νομότυπο. H εξουσία ασκείται έξω από το πολιτικό σύστημα. Το κράτος ως προστατευτικό κέλυφος του λαού συρρικνώνεται και δεν θεωρείται αυτονόητο ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολιτών του, ούτε εγγυάται για τα δικαιώματά τους. Οι «επενδυτές», «οι αγορές» και οι «σύμμαχοι» είναι πάνω από λαούς και κράτη, οι «δανειστές» θέτουν όρους κρυμμένοι πίσω από βαρύγδουπα θεσμικά «ονόματα» όπως Δ.Ν.Τ. ή Ε.Τ. Μέχρι πρόσφατα η λαϊκή πένα αναφερόταν σε τέτοιους ως τοκογλύφους, μαυραγορίτες, κοράκια, βρικόλακες, και δεν έχαιραν καμίας εκτίμησης, και τώρα θέτουν θέματα «φιλελεύθερης οικονομίας», «εκσυγχρονισμού», «μεταρρυθμίσεων», «ιδιωτικοποίησης», «πολιτικής μείωσης χρέους» και κατηγορούν σαν «συντεχνίες» όλους (τους επαγγελματίες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, κτλ) για την καταστροφή της οικονομίας.

Βέβαια δεν ομολογείται ότι η ελευθερία που περιέχεται μέσα στη λέξη «φιλελεύθερη» δεν είναι ελευθερία του καθενός από εμάς (ούτε καν η ελευθερία της αγοράς) αλλά ελευθερία των διεθνών αεριτζήδων πάνω από εμάς. Και ενώ ο πραγματικός ιδιώτης είναι εκείνος που διαθέτει ένα χρήσιμο προϊόν ή υπηρεσία, που εθελοντικά αγοράζει ο καταναλωτής, «αυτοί» σκόπιμα «βαπτίζουν ιδιώτες» τους καταπατητές και τους αεριτζήδες για να προκαλούν σύγχυση.

Η λέξη «εκσυγχρονισμός» δεν αναφέρεται στη χρήση της τεχνολογίας -και επιστημονικών νεοτερισμών- στην οικονομική παραγωγή, στη διοίκηση, την εκπαίδευση ή την υγεία, αλλά σε ένα ολοκληρωτικού τύπου δήθεν εξορθολογισμό του συστήματος άσκησης εξουσίας, με οικονομικούς και κοινωνικούς αυτοματισμούς, που τελικά οδηγεί σε ένα κοινωνικό δαρβινισμό (εξολόθρευση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων), με πολλά πραγματικά θύματα ακόμη και σε ζωές.

Η «μεταρρύθμιση» τους, είναι η επιβολή ευνοϊκών συνθηκών για κάθε είδους αισχροκέρδεια (στην ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών και με δουλεία στα εργασιακά), με άλλοθι τη φτώχεια και την ανεργία.

Και οι πραγματικές συντεχνίες που κρατάνε όμηρο ολόκληρη την οικονομία είναι οι συντεχνίες των μεσαζόντων παντός είδους, των λαθρεμπόρων (καυσίμων, τσιγάρων, ποτών, …), των δουλεμπόρων ανθρώπων (που θα τους νοικιάζουν σαν φτηνά εργατικά χέρια), των μιζαδόρων προμηθευτών, των επενδυτών του μπιρ-παρά, και βέβαια των τραπεζιτών που θα «επαναγοράσουν» τις τράπεζες -που οι ίδιοι λήστεψαν-, με χρήματα των πολιτών. Ακόμη υπάρχουν και οι συντεχνίες κάποιων ΜΜΕ καθώς και ορισμένων εισαγωγέων τροφίμων και αλυσίδων supermarket που κερδοσκοπούν με την συνεννόηση τιμολόγησης προϊόντων.

Αυτή δε η «πολιτική μείωσης του χρέους» έχει οδηγήσει σε αύξηση του «χρέους». Ο δανεισμός και η υπερχρέωση αποτελούν, άλλωστε, την συνήθη τακτική με την οποία το διατραπεζικό (αεριτζίδικο - λογιστικό) κεφάλαιο εξασφαλίζει πηγές για την δική του ρευστότητα, χρεώνοντας τα βάρη του δικού του δανεισμού στον λαό.

Οι «οικονομικές ελίτ» με όπλο τον γερμανικό οικονομικό επεκτατισμό και σύμμαχο τον ναζισμό (που δεν είναι ιδεολογία αλλά συστρατιά ψυχωτικών ατόμων ενάντια στις κοινωνίες και τα έθνη), αποδομούν τα κράτη, τα έθνη, τους λαούς. Συκοφαντούν και εξευτελίζουν εκείνες τις αξίες και δομές που μας ενώνουν και που αντιστέκονται, όπως η γλώσσα, η ιστορία και η ιστορική μνήμη, η τέχνη και ο πολιτισμός, η αισθητική, η εκκλησία. Αξίες που, ιδίως για τον Ελληνικό λαό, αποτελούν αδιαπραγμάτευτα περιουσιακά στοιχεία. Πατώντας δημιουργικά σε αυτά, μπορεί να ξεκινήσει μια πραγματική οικονομική ανασυγκρότηση μιας Ελλάδας που θα παράγει.

Το μοίρασμα τμήματος του δήθεν «πρωτογενούς πλεονάσματος» ως ελεημοσύνη, δεν αντικαθιστά την κρατική υποχρέωση για πολιτική υπέρ του λαού, που βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα είδος αλλοτριωμένης πολιτικής εξουσίας και διακυβέρνησης, η οποία απλώς καλύπτει την καταλήστευση του κράτους και των πολιτών και καμουφλάρεται πίσω από «καινούργια» κομματικά σχήματα που προστατεύονται από ΜΜΕ.

Όλοι οι πολιτικοί οφείλουν να είναι υπόλογοι στους πολίτες διότι φέρουν ευθύνη απέναντί τους.

Γιατί να εμπιστευτούμε ότι θα σώσουν την πατρίδα αυτοί που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση και όσα έχουν κάνει μέχρι τώρα είναι καταστροφικά; Εμείς τους ψηφίσαμε για να είναι οι ΑΡΙΣΤΟΙ και όποιος ισχυρίζεται ότι τους βάλαμε για το προσωπικό μας συμφέρον, τότε προφανώς παρακολουθούσε μαζί τους τα κλεμμένα να πηγαινοέρχονται χέρι-χέρι.

Ποιό είναι το χρέος μας.

Το ΧΡΕΟΣ που έχουμε ως πολίτες-καταναλωτές είναι να αντισταθούμε, να απαιτήσουμε εκείνες τις πολιτικές από εκείνους τους πολιτικούς που θα εξασφαλίσουν ένα κράτος δημοκρατικό και δίκαιο προς όφελος του λαού του, μαχόμενο για ειρήνη, οικονομική ευημερία, κοινωνική φροντίδα και βιοτική αξιοπρέπεια. Ευημερία που θα επιτυγχάνεται μέσα από δημιουργική οικονομική ανάπτυξη, δικαιοσύνη και φροντίδα για την παιδεία, τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Σε κάτι τέτοιο μπορούν να συντελέσουν άτομα και πολιτικές ομάδες που:

1.  Δεν έχουν συνεργήσει με οποιονδήποτε τρόπο στη σημερινή εξαθλίωση της χώρας.

2.  Δεν διατηρούν κρυφές ή φανερές σχέσεις ή εξαρτήσεις με αυτούς που έφεραν την χώρα σε αυτό το χάλι.

3.  Δεν έχουν συνεργήσει στην συκοφάντηση του Ελληνικού Λαού (σαν διεφθαρμένο, τεμπέλη, ρατσιστή κτλ) με οποιονδήποτε τρόπο.

4.  Θα δεσμευτούν συγκεκριμένα να καταργήσουν με ένα ακριβώς διάταγμα όλο το «νομικό και θεσμικό» οχετό από τον Μάιο του 2010.

5.  Θα δεσμευτούν συγκεκριμένα και ειδικά για τους πολιτικοοικονομικούς και δημοσιονομικούς χειρισμούς που θα οδηγήσουν στην βιοτική αξιοπρέπεια τους Έλληνες και σε επανεκκίνηση την οικονομία.

 Το ΙΝΚΑ θα σταθεί, όπως πάντα, δίπλα στους πολίτες και θα κηρύξει μποϋκοτάζ και κινητοποιήσεις, καθώς και θα συνεχίσει με προσφυγές στην Δικαιοσύνη για όσες  πολυεθνικές (ή και «ελληνικές») εταιρείες κινηθούν ή κινούνται ενάντια στα συμφέροντα των ελλήνων καταναλωτών-πολιτών ή ενάντια στο περιβάλλον.