2 Ιουλ 2014

ΒΒC Εκτροχιασμός: Το έπος του τραμ του Εδιμβούργου

 



 ΒΒC   BBC Scotland ειδησεογραφική ιστοσελίδα         
Του Steven Brocklehurst                   30 Μαΐου 2014


 Εκτροχιασμός: Το έπος του τραμ του Εδιμβούργου


  Τα τραμ θα επιστρέψουν στους δρόμους του Εδιμβούργου για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 50 χρόνια, το Σάββατο που η υπηρεσία θα λειτουργήσει.

    Ωστόσο στη δεκαετία που μεσολάβησε από την πρώτη χρηματική πίστωση για το έργο, η τιμή έχει διπλασιαστεί, το δίκτυο έχει μειωθεί στο μισό και έχει πάρει διπλάσιο χρόνο για να γίνει σε σχέση με την αρχική εκτίμηση.

Το "δίκτυο" τραμ του Εδιμβούργου είναι πλέον μέρος των αρχικών γραμμών, που εκτείνεται από το αεροδρόμιο προς το κέντρο της πόλης. Ο σκοπός ήταν να φθάσει στο Leith και στο Newhaven, μαζί με άλλες γραμμές, αλλά έπεσε έξω καθώς το προβληματικό έργο καθυστερούσε

     Η ιδέα του να επανέλθει το τραμ για την αποσυμφόρηση των δρόμων του Εδιμβούργου πάει πολλά χρόνια πίσω, αλλά το τρέχον έπος μπορεί να θεωρηθεί ότι άρχισε το Σεπτέμβρη του 2003.

     Τότε η Σκωτσέζικη Εργατική ηγεσία υπολόγιζε £ 375 εκατ., με τιμαριθμική αναπροσαρμογή για τον πληθωρισμό, για τις προτεινόμενες διαδρομές που θα συνέδεαν το κέντρο της πόλης τόσο με το Leith όσο και με το αεροδρόμιο του Εδιμβούργου. Αναμενόταν τα τραμ να λειτουργήσουν μέχρι το 2009.

    Τώρα, με πέντε χρόνια καθυστέρηση, το Εδιμβούργο έχει τραμ στους δρόμους για πρώτη φορά από το 1956 αλλά μόνο μία διαδρομή και όχι το δίκτυο που είχε προβλεφθεί.

    Κοστίζει £ 776 εκατ., καθώς και πάνω από £ 200 εκατ. σε τόκους για ένα δάνειο διάρκειας 30 ετών που λήφθηκε από το συμβούλιο για να καλύψει την έλλειψη χρηματοδότησης.

    Είναι θαύμα που το έργο ολοκληρώθηκε, δεδομένων των διαφορών που προέκυψαν κατά τη διάρκειά του.

    Η διαδρομή των 8,7 μιλίων (14 χιλιομέτρων) εκτείνεται από το αεροδρόμιο του Εδιμβούργου ως το York Place στο κέντρο της πόλης με 15 στάσεις.

   Το όλο έργο θα εγκαταλειπόταν από το SNP, όταν οι εθνικιστές ίδρυσαν πρώτη κυβέρνηση μειοψηφίας στο Holyrood το 2007, μόνο για την ανατροπή της απόφασης αυτής από τη θέληση των υπολοίπων κομμάτων του Σκωτσέζικου Κοινοβουλίου.
   Και πριν από τέσσερα χρόνια μια έντονη διαμάχη μεταξύ της ανταγωνιστικής εταιρείας, υπεύθυνης για τα τραμ στο Εδιμβούργο και του κυρίου αναδόχου της πάγωσε το σύνολο του έργου για μήνες.
   Όταν ο David Mackay παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου της Transport Edinburgh Limited, χαρακτήρισε το έργο «Κόλαση σε Τροχούς».


   Ο κ. Mackay περιέγραψε τον κύριο ανάδοχο του έργου του τραμ, την Bilfinger Berger, ως «παραβατική εταιρεία που έψαχνε θύματα».

   Κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών ημερών της διαφοράς, ο Γερμανικός κατασκευαστικός κολοσσός δεν έκανε δημόσιες δηλώσεις λόγω συμβατικών περιορισμών.


   Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα στελέχη της Bilfinger Berger ήταν αντιστοίχως απογοητευμένα και οργισμένα από το χειρισμό του έργου από την εταιρεία ΤΙΕ.

   Επιπλέον δρόμοι ζωτικής σημασίας στο κέντρο της πόλης του Εδιμβούργου και του Leith σκάφτηκαν για το μεγαλύτερο μέρος των επτά χρόνων, προκαλώντας κυκλοφοριακή συμφόρηση, ταλαιπωρία και οικονομική ζημία στις επιχειρήσεις και δεν είναι καθόλου περίεργο ότι το όνειρο του πιο ανταγωνιστικού τραμ στην Ευρώπη είναι πλέον μια τόσο οδυνηρή ιδέα για το λαό της πρωτεύουσας της Σκωτίας.


   Καθώς οι κομψοί δρόμοι του Εδιμβούργου είχαν μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργοτάξιο, η αρχική δυσπιστία αντικαταστάθηκε από πλήρη εναντίωση.

 Λέγεται συχνά από τους ντόπιους ότι το Εδιμβούργο έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα λεωφορείου της Βρετανίας, αλλά το δημοτικό συμβούλιο ανέπτυξε ένα νέο σχέδιο μεταφορών κατά την έναρξη της νέας χιλιετίας και τα τραμ ήταν μια προτεραιότητα.

  Στην αρχή το έργο του τραμ εξαρτιόταν από τα έσοδα του συστήματος επιβολής τελών στα οχήματα που το Συμβούλιο του Εδιμβούργου θέλησε να εφαρμόσει, όμοιο με εκείνο που εισήχθη στο Λονδίνο το 2003.

  Αλλά όταν τα αμφιλεγόμενα διόδια απορρίφθηκαν μετά από δημόσια κατακραυγή, το σχέδιο του τραμ δεν εγκαταλείφθηκε, αφού υποστηρίχθηκε με μετρητά από την τότε Σκωτσέζικη κυβέρνηση.

  Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2005, καθώς τα νομοσχέδια για τη γραμμή έφταναν στο Holyrood το κόστος ανήλθε στα £ 539 εκατ.

  Οι νέες εκτιμήσεις του κόστους αποδείχθηκαν πολύ υψηλές για το συμβούλιο, το οποίο πάγωσε τα τμήματα Granton-Newhaven και αεροδρόμιο Εδιμβούργου -Newbridge.

   Το Μάρτιο του 2006 η νομοθεσία ψηφίστηκε στη Βουλή, με την ολοκλήρωση του έργου πλέον μετατεθείσα για το 2011 και με πρώτο έργο την εκτροπή των σωλήνων και καλωδίων στο Leith να ξεκινά το Μάρτιο του 2007.

   Αλλά οι εργασίες σταμάτησαν στις εκλογές του Κοινοβουλίου της Σκωτίας και το Μάιο του 2007, η νέα διοίκηση SNP στο Holyrood προσπάθησε να προχωρήσει με τη δέσμευσή της να εγκαταλείψει το έργο του τραμ.

   Ωστόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλειοψήφισαν έναντι της κυβέρνησης μειοψηφίας και αυτή αναγκάστηκε να παραδώσει πάνω από 500 εκατομμύρια λίρες για το έργο.

   Ο γραμματέας Οικονομικών της κυβέρνησης της Σκωτίας John Swinney δήλωσε ότι θα δώσει για το έργο τα ήδη συμφωνηθέντα μετρητά που και «ούτε μία δεκάρα περισσότερο». Τυχόν περισσότερα μετρητά θα έπρεπε να βρεθούν από το Συμβούλιο του Εδιμβούργου Συμβουλίου.

   Η κατασκευή μπορούσε πια να ξεκινήσει μαζί με μία ολόκληρη νέα σειρά από προβλήματα.

   Το κέντρο της πόλης έδινε μία εικόνα χάους όταν άρχισαν οι εργασίες για την οδό Princes στο Mound λόγω μίας «καταστροφικής αποτυχίας» διαχείρισης της κυκλοφορίας και παρόμοιες καταστάσεις προέκυπταν όπου γίνονταν τα έργα του τραμ.

Η Princes Street, η κύρια διαδρομή από το κέντρο της πρωτεύουσας της Σκωτίας, παρέμεινε κλειστή για το μεγαλύτερο μέρος του 2009, ένα καταστροφικό έτος για το έργο.

   Μια διαφορά μεταξύ της εταιρείας Τie, η οποία επέβλεπε το έργο και της κατασκευαστικής κοινοπραξίας κλιμακώθηκε και βγήκε εκτός ελέγχου και μία νομική διαμάχη συνεχίστηκε για πολλούς μήνες, καθυστερώντας την ολοκλήρωση του έργου και αυξάνοντας το κόστος.

   Τον Οκτώβριο του 2010 οι υπεύθυνοι του Συμβουλίου παραδέχθηκαν ότι η γραμμή του τραμ θα λειτουργούσε μόνο στην St Andrew Square στο κέντρο της πόλης ενώ το σχέδιο για να συνεχίσει στο Leith και στο Newhaven εγκαταλείφθηκε.

   Στη συνέχεια ο πρόεδρος της εταιρείας του τραμ του Εδιμβούργου παραιτήθηκε και το έδαφος εργασιών έμεινε σε πλήρη ακινησία.

   Το 2011 υπήρξε μία ανακίνηση με τον εργολάβο αλλά μια νέα κρίση προέκυψε αφού το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι δεν είχε τα χρήματα για να ολοκληρώσει το έργο.

   Το Δημοτικό Συμβούλιο του Εδιμβούργου οργάνωσε ένα σχέδιο για να σταματήσει η γραμμή στο Haymarket, λίγο περισσότερο από ένα μίλι δυτικά του κέντρου της πόλης, μία απόφαση που ήταν χαρακτηρισμένη ως «τρελή» από τα εμπορικά τμήματα της πόλης.

   Η κυβέρνηση της Σκωτίας έπρεπε να ανταποκριθεί ξανά και αρνήθηκε να παράσχει το τελικό ποσό των £ 72 εκατ. της χρηματοδότησής της, αν η γραμμή δεν περνούσε από το κέντρο της πόλης, αναγκάζοντας το Συμβούλιο σε μία στροφή 180 μοιρών.

   Σε αντίθεση με την ταραγμένη ιστορία του έργου τα δύο τελευταία χρόνια ήταν σχετικά ομαλά, αν και σε αυτό το στάδιο ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς τι άλλο θα μπορούσε να πάει στραβά.

   Η κατασκευή της γραμμής ολοκληρώθηκε στα τέλη του περασμένου έτους και η δοκιμή των τραμ έχει αρχίσει εδώ και αρκετούς μήνες.

   Τώρα το Εδιμβούργο είναι έτοιμο να επιβιβαστεί στα τραμ του για πρώτη φορά.

   Αλλά οι πολίτες του Εδιμβούργου μπορεί χρειαστούν κάποιο χρόνο για να τα αγαπήσουν.




 ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ  ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ (ΣΚΩΤΙΑ) ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ  ΤΡΑΜ: